Pakiet onkologiczny damski

Odczyn Biernackiego (OB) to jedno z najstarszych i najbardziej podstawowych badań laboratoryjnych, które wciąż odgrywa ważną rolę w diagnostyce. Polega na pomiarze szybkości opadania czerwonych krwinek (erytrocytów) w probówce z krwią w ciągu godziny. Jest to niespecyficzny wskaźnik stanu zapalnego - oznacza to, że jego podwyższony wynik sygnalizuje, że w organizmie toczy się proces zapalny, ale nie wskazuje jego dokładnej lokalizacji ani przyczyny.

Badanie OB jest szczególnie przydatne w diagnostyce i monitorowaniu chorób przewlekłych, takich jak schorzenia autoimmunologiczne. Choć często jest zlecane razem z badaniem CRP, oba testy dostarczają nieco innych informacji. W CM Femmemedica możesz wykonać oba te badania, a ich kompleksową interpretację zapewni nasz doświadczony hematolog.

Morfologia krwi pełna (tzw. 5-diff) to absolutna podstawa i najważniejsze badanie przesiewowe, które dostarcza kluczowych informacji o ogólnym stanie zdrowia. Jest jak 'lustro', w którym odbija się kondycja całego organizmu. Badanie to analizuje liczbę, wielkość i wygląd trzech głównych typów komórek krwi, co pozwala na wczesne wykrycie wielu schorzeń, często zanim jeszcze pojawią się wyraźne objawy.

W CM Femmemedica badanie morfologii krwi wykonasz szybko i w komfortowych warunkach, a nieprawidłowe wyniki możesz od razu skonsultować z naszym doświadczonym hematologiem. Prawidłowa interpretacja wyników morfologii to klucz do dalszej diagnostyki.

Badanie stężenia CEA (antygenu karcinoembrionalnego) we krwi to test wykorzystywany głównie jako marker nowotworowy. CEA to białko, którego produkcja jest wysoka w życiu płodowym, a po urodzeniu spada do bardzo niskich poziomów. Jego stężenie może ponownie wzrosnąć w przebiegu niektórych chorób nowotworowych.

Należy jednak pamiętać, że CEA jest markerem niespecyficznym. Jego główna wartość diagnostyczna polega na monitorowaniu pacjentów w trakcie i po leczeniu onkologicznym, a nie na wczesnym wykrywaniu raka u osób bez objawów. Wzrost lub spadek poziomu CEA w kolejnych pomiarach jest dla lekarza cenną wskazówką o skuteczności terapii lub ewentualnej wznowie choroby.

Antygen nowotworowy CA-125 to białko, którego stężenie we krwi jest ważnym markerem wykorzystywanym w ginekologii. Jest on znany przede wszystkim jako wskaźnik pomocniczy w diagnostyce i, co najważniejsze, w monitorowaniu leczenia raka jajnika. Regularne oznaczanie jego poziomu pozwala na ocenę skuteczności terapii i wczesne wykrycie ewentualnej wznowy choroby.

Należy jednak pamiętać, że CA-125 jest markerem niespecyficznym. Oznacza to, że jego podwyższony poziom nie jest równoznaczny z diagnozą nowotworu. Może on wzrastać również w wielu łagodnych schorzeniach ginekologicznych. Dlatego wynik badania zawsze musi być interpretowany przez doświadczonego ginekologa w połączeniu z badaniem USG.

Badanie stężenia CA 15-3 we krwi to test wykorzystywany przede wszystkim jako marker nowotworowy w przebiegu raka piersi. Jest to białko, którego poziom może znacząco wzrastać u pacjentek z tym nowotworem, zwłaszcza w jego zaawansowanych stadiach z przerzutami.

Kluczową rolą badania CA 15-3 jest monitorowanie skuteczności leczenia onkologicznego oraz wczesne wykrywanie wznowy choroby po zakończonej terapii. Należy podkreślić, że ze względu na niską czułość we wczesnych stadiach, badanie to absolutnie nie nadaje się jako test przesiewowy w kierunku raka piersi. Podstawą profilaktyki jest regularne USG piersi i mammografia.

Badanie stężenia CA 19-9 we krwi to test wykorzystywany jako marker nowotworowy, kojarzony przede wszystkim z rakiem trzustki. Jest to antygen, którego poziom może znacząco wzrastać w przebiegu tego i innych nowotworów, zwłaszcza wywodzących się z przewodu pokarmowego.

Podobnie jak inne markery, CA 19-9 ma największą wartość w monitorowaniu skuteczności leczenia onkologicznego oraz we wczesnym wykrywaniu wznowy choroby. Należy pamiętać, że jest to marker niespecyficzny, a jego podwyższony poziom może występować również w chorobach nienowotworowych. Dlatego nie jest to badanie przesiewowe, a jego wynik musi być interpretowany w kontekście badań obrazowych, np. USG jamy brzusznej.